Ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ

Για να τελειώσει σωστά και με επιτυχία την εξέλιξή του, ο άνθρωπος έχει ανάγκη από πνευματικό καθοδηγητή, μόνο έτσι αυτός θα καταφέρει να μπει εκ νέου στην κατοικία του Πατρός του, από όπου εξεδιώχθη λόγω της ανυπακοής του. Η ζωή στη γη, με τις δικές της συνθήκες καλές και κακές, είναι σχολείο για τον άνθρωπο που έχει εκπέσει, ο οποίος διατηρεί βαθιά στην καρδιά του μια σπίθα από την ιερή φωτιά του σύμπαντος. Ο ουρανός έχει ορίσει τους Αγγέλους να φυλάσσουν αυτή την σπίθα. Εκτός αυτού ο άνθρωπος έχει γονείς, καθηγητές και πνευματικούς προγόνους, οι οποίοι φροντίζουν να του δείξουν τον σωστό δρόμο, που πρέπει να βαδίσει, για να οδηγηθεί στη σωστή πλευρά. Όμως για εκείνους, οι οποίοι αισθάνονται πιο έντονα την απομάκρυνση από το πατρικό τους σπίτι και υποφέρουν από νοσταλγία, όλοι αυτοί οι δάσκαλοι και οι καθοδηγητές είναι ανεπαρκείς. Αυτοί επιθυμούν να έχουν για καθοδηγητή ένα πιο δυνατό χέρι που να τους στηρίζει πιο έντονα, μια φωνή, η οποία να αναστατώνει την ψυχή τους, ένα χαμόγελο, το οποίο να αποκαλύπτει στο βάθος των ματιών του την πηγή των ιερών δακρύων, των πολύτιμων δακρύων - των δακρύων της τελείας αγάπης.

Όσο και να είμαστε ανάξιοι για τέτοια ευσπλαχνία, ο Θεός πάλι μας ανταμείβει με αυτήν, όταν δείξουμε την παραμικρή επιθυμία να ταπεινωθούμε, όταν μετανοήσουμε και εργαστούμε για την δική μας ψυχική τελειότητα. Τότε ο ουρανός μας υποδέχεται στην πορεία με έναν απεσταλμένο του Πνεύματος, ο οποίος αναλαμβάνει να μας δείξει τον δρόμο και να μας καθοδηγήσει. Μόνον αυτοί οι οποίοι πέτυχαν να συναντηθούν με ένα τέτοιο καθοδηγητή στην δική τους πνευματική πορεία, ξέρουν τι μεγάλη ευτυχία είναι αυτή. Ο Χριστός λέει: «Ζητείστε και θα Σας δοθεί, κτυπήστε την πόρτα και θα Σας ανοίξουν». Όμως για να μας δοθεί και να μας ανοίξουν, πρέπει να ξέρουμε, πως να ζητήσουμε και πως να χτυπήσουμε.

Οι Πνευματικοί διδάσκαλοι και καθοδηγητές δεν είναι συνηθισμένοι άνθρωποι. Στον πνευματικό δρόμο η εξέλιξη είναι αιώνια. Ο μαθητής του μυστικισμού θα μπορέσει, μια μέρα να φθάσει τον διδάσκαλο του, όμως όταν αυτός θα φτάσει το σκαλοπάτι, στο οποίο βρίσκεται ο διδάσκαλος του, ο τελευταίος θα έχει προχωρήσει μπροστά και θα έχει ανέβει πολύ περισσότερο στην σκάλα της εξέλιξης. Για αυτό και ο Χριστός λέει: «Δεν μπορεί ο μαθητής να είναι ανώτερος από το διδάσκαλό του».

Στο σύμπαν υπάρχει αγώνας μεταξύ δύο αρχών: Του Καλού και του Κακού. Και οι δύο αρχές, οι οποίες είναι πνευματικές δυνάμεις, έχουν στον πλανήτη μας τους δικούς τους αντιπροσώπους, οι οποίοι οργανώνονται σε στοές και αδελφότητες. Οι μεν είναι γνωστοί σαν σκοτεινές δυνάμεις και σχηματίζουν την Μαύρη Στοά, τη Μαύρη Αδελφότητα. Οι αντιπρόσωποι του καλού σχηματίζουν την Λευκή Στοά, την Λευκή Αδελφότητα.

Ο Σκοπός της Μαύρης Αδελφότητας είναι να καθυστερήσει την εξέλιξη της ανθρωπότητας. Είναι πνεύματα, τα οποία κατά την πτώση τους από τον ουρανό έχουν παρασύρει μαζί τους και τις ανθρώπινες ψυχές. Μεγάλο είναι το μυστήριο, το οποίο καλύπτει την πτώση των αγγελικών δυνάμεων και των ανθρώπινων ψυχών.

Τα μέλη της Λευκής Αδελφότητας, τα οποία έχουν εξελιχθεί περισσότερο, βοηθούν τις ανθρώπινες ψυχές να ολοκληρώσουν την δική τους πνευματική εξέλιξη. Η Λευκή Αδελφότητα στέλνει περιοδικά μεταξύ των λαών μέλη της, τα οποία μας οδηγούν στον δρόμο της αλήθειας. Αυτά έχουν μεγαλύτερη σοφία και δύναμη, και γι αυτό πάντα βγαίνουν νικητές στον αγώνα με τους αντιπάλους τους, μόνο που αυτός ο αγώνας στα διαφορετικά πεδία παίρνει πολύ καιρό και απαιτεί μεγάλες θυσίες. Πολλές φορές οι άνθρωποι γίνονται ασυνείδητα όπλα των σκοτεινών δυνάμεων και δουλεύουν εναντίον των αδελφών τους και εναντίον της δικής τους προόδου.

Από τα πιο πάνω συνεπάγεται, ότι υπάρχουν δύο είδη διδασκάλων: οι αληθινοί και οι ψεύτικοι. Οι πρώτοι βοηθούν τους λαούς και την δική τους ψυχική εξέλιξη, ενώ οι δεύτεροι τους μπερδεύουν και τους εμποδίζουν.

Είναι βασικό για τους ανθρώπους να γνωρίζουν, ποιοι είναι οι αληθινοί διδάσκαλοι και ποιοι οι ψεύτικοι. Για να προφυλάξει τους οπαδούς του από τις παγίδες των ψεύτικών διδασκάλων, ο Χριστός έδειξε ένα μέτρο, με το οποίο να τους αναγνωρίζουν. Και αυτό το μέτρο είναι οι πράξεις. «Από τις πράξεις - λέει αυτός - θα γνωρίζετε τους δικούς μου υπηρέτες και ακολούθους».

Επομένως όταν ένας πνευματικός διδάσκαλος και καθοδηγητής έχει χριστιανικές πράξεις, δηλαδή, εφαρμόζει την διδασκαλία του Χριστού στη ζωή του, ζει σύμφωνα με αυτή, αυτός είναι μέλος της Λευκής Αδελφότητας και έχει έρθει για να θυσιαστεί για τον λαό, ανάμεσα στον οποίο έχει ενσαρκωθεί. Τέτοιοι διδάσκαλοι ήταν οι Άγιοι και οι προφήτες, ενώ ο Χριστός είναι ο αρχηγός της Λευκής, της φωτεινής Αδελφότητας. Τα χαρακτηριστικά στην συμπεριφορά των ψεύτικων διδασκάλων είναι η υπερηφάνεια και ο εγωισμός. Είναι άνθρωποι με πιο προηγμένη εξέλιξη που έχουν γίνει όπλα των σκοτεινών δυνάμεων, συνειδητά η όχι, και οι οποίοι προκαλούν μεγάλες ζημιές στις κοινωνίες και στους λαούς. Μεταξύ των ψεύτικων διδασκάλων υπάρχουν πολλοί φημισμένοι δημιουργοί φιλοσοφικών σχολών, ιδρυτές θρησκευτικών οργανώσεων, συγγραφείς του εσωτερισμού κι άλλοι. Όλοι αυτοί που αυτοαποκαλούνται διδάσκαλοι, που γνωρίζουν και κατέχουν αρκετά τους κανόνες του εσωτερισμού, μπορούν να σηκώσουν μόνο το ένα άκρο από την μεγάλη κουρτίνα, που σκεπάζει τα μυστικά του σύμπαντος. Και αυτό είναι όλο κι όλο αυτό που μπορούν να κάνουν, γιατί αυτοί οι ίδιοι είναι ακόμα ταξιδιώτες του μεγάλου δρόμου.

Ο αληθινός διδάσκαλος είναι εντελώς ελεύθερος με όλη τη σημασία της λέξης κι αυτός έχει φθάσει σε αυτό το επίπεδο με τρόπο υπερβατικό, και όχι όπως πολλοί φημισμένοι μύστες μοναχοί, μέσω της παραίτησης από τη ζωή, από τα βάσανα, μέσω της καταπίεσης των επιθυμιών και των συναισθημάτων. Ο πραγματικός διδάσκαλος δεν αποφεύγει τον κόσμο. Αυτός ζει μέσα στους αμαρτωλούς, δέχεται με ευχαρίστηση όλα τα βάσανα και τις δοκιμασίες, που του στέλνει ο ουρανός και μετουσιώνει όλες τις δικές του επιθυμίες μέσα από την ψυχική αλχημεία, η οποία μετατρέπει το υλικό, το φυσικό, το πρόσκαιρο σε πνευματικό, Θείο, τέλειο. Ελεύθερος είναι μόνο εκείνος, που μπορεί να ξεφεύγει από τα δεσμά του χρόνου, που περνάει τα όρια του χώρου, εκείνος τον οποίο οι νόμοι της Δικαιοσύνης, οι απαράβατες σχέσεις της αιτίας και του αποτελέσματος, οι προσωπικές υποχρεώσεις δεν μπορούν να τον αγγίξουν. Αυτός είναι ο ελεύθερος άνθρωπος, ο καθοδηγητής της δικής του μοίρας, ο οποίος δύναται τα πάντα και έχει κάθε εξουσία, τόσο πάνω στον εαυτό του, όσο και σε αυτούς, που έχει κληθεί να καθοδηγεί.

Ο ελεύθερος άνθρωπος, πριν να γίνει τέτοιος, έχει κερδίσει τον αγώνα της ζωής μέσα από όλες εκείνες τις ενσαρκώσεις του, κέρδισε όλους τους αντιπάλους του, έχει αντέξει στωικά όλους τους τυράννους του, έχει συγχωρήσει όλους τους αδίκους, έχει δώσει πολλές θυσίες, έχει ξεχάσει όλες τις δυστυχίες. Μόνο τότε αυτός παίρνει το βάπτισμα του Πνεύματος, μπαίνει στο Βασίλειο του Θεού και παίρνει μέρος στην γιορτή, στην Θεία Τράπεζα της αιώνιας ευλογίας.

Ο αληθινός διδάσκαλος είναι πράγματι ένας από κείνους τους ελεύθερους ανθρώπους. Αυτός είναι άνθρωπος με απεριόριστα δικαιώματα, ο οποίος κατεβαίνει στην γη, για να εκτελέσει μια αποστολή. Άγνωστος στον κόσμο, αν ζει στον ουρανό, αυτός ενσαρκώνεται και αποκαλύπτει την δική του πραγματικότητα, μόνο όταν θελήσει, στα έλλογα όντα, που ζουν στον ίδιο πλανήτη. Ακόμα τον περισσότερο χρόνο αυτός θα πρέπει να σιωπά, για να μην εμποδίσει την επιτυχία του δικού του έργου. Συνήθως αυτός προμηνύει τη γέννηση ενός κόσμου και είναι παρών στο τέλος του. Επειδή όλα σε αυτόν είναι υπερβατικά και η δική του ύπαρξη δεν περιέχει ούτε ένα μόριο, που να απασχολείται από την φύση, αυτός μένει εντελώς άγνωστος για τους ανθρώπους, ο πιο μικρός και ό πιο αινιγματικός. Και μόνο αυτός μπορεί να πει με βεβαιότητα. «Εγώ δεν είμαι τίποτα». Αυτός είναι ο αληθινός κύριος του σώματός του και έχει δικαίωμα να του επιβάλει κάθε δυσκολία και στέρηση. Αυτός μπορεί να το πάρει και να το αφήσει, να γεννηθεί και να φύγει, όποτε θελήσει. Αυτός μπορεί να μεταφερθεί σε μια στιγμή από τη μια θέση στην άλλη, σε μεγάλη απόσταση και να εμφανιστεί ταυτόχρονα σε πολλά μέρη. Και αυτές οι εμφανίσεις δεν μοιάζουν με εκείνες, που περιγράφει η Αγία Γραφή, πολλές φορές διαρκούν μερικές μέρες και δεν είναι με ζωικά ρευστά, παντού βρίσκεται με το ίδιο του το φυσικό σώμα. Τέτοιες εμφανίσεις έχουν αποδειχτεί τον τελευταίο καιρό στην Γαλλία, στη Ρωσία, στην Αγγλία και στην Αμερική.

Το σώμα του διδασκάλου είναι από καθαρή ύλη, στην οποία έχει μπει το Πνεύμα και ένας βιολόγος δεν μπορεί να βρει τίποτε ιδιαίτερο στην χημική του σύσταση, με εξαίρεση κάποιες ιδιαίτερες λειτουργίες των κοιλιακών οργάνων και κάποιες ανατομικές ιδιαιτερότητες, που τον ξεχωρίζουν από τον συνηθισμένο οργανισμό. Αυτά είναι μόνο σημάδια των ιδιαίτερων ικανοτήτων του Θείου Πνεύματος, το οποίο κατοικεί σε αυτόν. Τα συνηθισμένα φυσικά σώματα δέχονται φυσική ζωή μέσω του αστρικού Πνεύματος.

Το Άγιο Πνεύμα δίνει, σε ότι αγγίζει αυτό, μια υπερβατική ζωή.

Οι ενσαρκώσεις του ανθρώπινου σώματος γίνονται με τον εξής τρόπο: Όταν εγώ κάνω μια αγαθή πράξη, όλο μου το σώμα παίρνει μέρος και ένα μεγάλο μέρος των κυττάρων του πρέπει να αυτοθυσιαστούν. Όμως αυτά τα κύτταρα μπορούν να εναντιωθούν στην δική μου θέληση, λόγω προσωπικού ενδιαφέροντος, το οποίο είναι εγωιστικό στην βάση του, να αντισταθούν στην εκτέλεση αυτής της πράξης. Κι από μερικές χιλιάδες κύτταρα, που παίρνουν μέρος και με βοηθούν να δώσω την ελεημοσύνη μου σε έναν φτωχό, μόνον δύο τρία μπορούν να δράσουν ειλικρινά. Εδώ υπονοούνται οι πνευματικοί κανόνες, τα πνεύματα των κυττάρων, και όχι τα ίδια τα άτομα και μόρια, τα οποία είναι το κάλυμμα και τα οποία μόνο ένα ζωντανό, έλλογο Πνεύμα μπορεί να κρατά ενωμένα και ολόκληρα. Και έτσι αυτά τα δύο τρία κύτταρα, οι καλοί εργάτες, που εκτελούν καλά το χρέος τους και θυσιάζονται, εγκαταλείπουν ομαδικά το όν, που ανήκουν – το σώμα μου - και στέλνονται σε ειδικούς και αόρατους αντιπροσώπους σε καθορισμένη για αυτά κατοικία, όπου θα περιμένουν τον ερχομό και την Ένωσή με αυτά όλων των άλλων κυττάρων - πνευμάτων, τα οποία το δικό μου σώμα θα διαθέτει στις υπόλοιπες γήινες ζωές και τα οποία θα εκτελούν καλά την δική τους υπηρεσία με αυτοθυσία. Τότε εγώ σαν ανθρώπινο πνεύμα, θα είμαι έτοιμος να δεχτώ το αληθινό και τελειωτικό βάπτισμα του Θείου Πνεύματος και να γίνω άπαξ δεκτός στο σπίτι του Πατρός, και θα μπορώ να βρω στην περίπτωση της αποστολής, όλα εκείνα, τα χιλιάδες, μικρά και καθαρά πνεύματα, τα οποία μου ανήκουν.

Αυτή είναι η προέλευση του πνευματικού σώματος και γι αυτό οι φυσικοί νόμοι δεν μπορούν να το αγγίξουν.

Ο ελεύθερος άνθρωπος δεν έχει ανάγκη ούτε από τροφή, ούτε από ύπνο. Κι αν τρώει και κοιμάται αυτός το κάνει για να μεταδώσει κάποια αρετή στην τροφή και να βελτιώσει τον κόσμο των ονείρων. Όλες οι πράξεις του στην γήινη ζωή, όλα χωρίς εξαίρεση είναι: Καλλιέργεια, θεραπεία και αγώνας.

Ο απεσταλμένος του ουρανού, μέσω του οποίου εργάζεται το Θείο Πνεύμα είναι Διδάσκαλος με όλη τη σημασία της λέξης, όμως τα μαθήματα που αυτός δίνει, όσο και να είναι καρποφόρα και ζωντανά, μένουν πάντα μυστικά και είναι επίτευγμα μόνο περιορισμένου αριθμού ανθρώπων, που είναι προκαθορισμένοι γι αυτή την υψηλή αποστολή.

Όλες οι εκδηλώσεις της ζωής στη σφαίρα που έχει έρθει αυτός είναι έκφραση των δικών του φροντίδων. Αυτός παρατηρεί την οργάνωση των γεωλογικών στρωμάτων, δημιουργεί συνδέσεις στις επιδράσεις των πλανητών, φροντίζει για τα φυτά και για το πνεύμα του καθορισμένου είδους από αυτά δίνει κάποια καινούργια ιδιότητα, ενώ βελτιώνει τις ιδιότητες σε άλλη οικογένεια δηλητηριωδών φυτών. Φροντίζει για τα ζώα σύμφωνα με την προκαθορισμένη τους σημασία, βελτιώνει τις ικανότητες τους και τις αναπτύσσει στην βάση του πνεύματός τους με πιο λεπτές αισθήσεις. Περιορίζει την ανάπτυξη των εκφυλισμένων φυτών και φροντίζει για την ανάπαυση αυτών που εξαφανίστηκαν. Αυτός παρατηρεί και καθοδηγεί πολλές αόρατες Ιεραρχίας, ρυθμίζει τις υπόγειες φωτιές και τις ατμοσφαιρικές ροές. Ορίζει τις δυναμικές ανταλλαγές μεταξύ των πλανητών και προετοιμάζει εκατοντάδες έτη μπροστά τις μεγάλες αλλαγές της κοινής βιολογίας.

Σπάνια αυτός διατάζει, όμως όταν το κάνει αυτό όλα υποτάσσονται. Στην δική του κίνηση η θάλασσα ηρεμεί, ο αέρας σταματά, βρέχει ή ξεσπά θύελλα. Επειδή αυτός είναι αθάνατος, κάθε τι, το οποίο αγγίζει παίρνει ζωή κι αν αγγίξει με το πόδι του κάποιο ξερό κλαδάκι στο δάσος, αυτό αμέσως ζωντανεύει και βγάζει κλαδιά. Ο διδάσκαλος δεν είναι δικαστής. Αυτός έρχεται μόνο για να βοηθήσει και να διορθώσει. Αυτός σκέφτεται τρόπους για να δώσει νέες προθεσμίες, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στους τεμπέληδες και ανυπάκουος να σκεφτούν και να βρουν τρόπο να πληρώσουν. Μόνο με μια κίνηση Αυτός μπορεί να σταματήσει τους κατακλυσμούς. Αυτός ηρεμεί τα θαλάσσια τέρατα και εκείνους οι οποίοι ζουν πάνω από τα όρη, για να δοθεί η δυνατότητα σε κάποιους να μετανοήσουν και να διορθωθούν. Πολλές φορές, όμως οι προσπάθειες του μένουν χωρίς αποτέλεσμα, διότι οι άνθρωποι, που ξεκίνησαν μια φορά στον ολισθηρό δρόμο, δύσκολα μπορούν να αλλάξουν και να επιστρέψουν πίσω. Οι ασθένειες υποτάσσονται στη φωνή του Διδασκάλου. Αυτός θεραπεύει όπως θεράπευε ο Χριστός. Παρηγορεί αυτούς που δεν έχουν ελπίδα, σηκώνει αυτούς που έχουν πέσει, βοηθά να προχωρήσουν οι δεκτικοί και οι τολμηροί, οι οποίοι δεν κουράζονται από την δουλειά. Ελέγχει την πτώση των ψυχών και την ανύψωσή τους, γιατί οι οδηγοί της μοίρας του υποτάσσονται κι αυτός μπορεί να την αλλάζει. Όταν κοιτάξει κάποιο ον, Αυτός το βλέπει έτσι, όπως είναι στην πραγματικότητα: Τις εξαρτήσεις, τις αρετές, το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον, όλα τα βλέπει. Μόνο με ένα βλέμμα Αυτός επιταχύνει η επιβραδύνει τα γεγονότα. Τον πλούτο, την φτώχια, τις δίκες, τους γάμους, τις γεννήσεις, τους θανάτους - όλα περνάνε μπροστά από τα μάτια του και υποτάσσονται κατά την επιθυμία του. Για Αυτόν δεν υπάρχει κανένα μυστικό στα διάφορα είδη της βιομηχανοποίησης, της θεωρητικής και πρακτικής επιστήμης, στις τέχνες και στον πολιτισμό. Αυτός τα περιορίζει, η τα αυξάνει, τα μετατρέπει και τα στέλνει σε άλλους πλανήτες, σύμφωνα με το τι θεωρεί καλύτερο.

Αυτός καθοδηγεί τις καινούργιες ανακαλύψεις και δουλεύει με τα πρόσωπα, οι εγκέφαλοι των οποίων είναι ικανοί να δονούνται σε αρμονία με τις δονήσεις των νέων ιδεών και ανακαλύψεων, για να τις δεχτούν και να τις μεταδώσουν στην ανθρωπότητα. Αυτός σταματά τις πρόωρες ανακαλύψεις και συνεργεί για την κάθοδο των νέων ιδεών από τον κόσμο της αιώνιας Σοφίας. Με αυτό τον τρόπο τελειοποιείται η φιλοσοφία. Αυτός διορθώνει στον νοητικό κόσμο το άδικο και τις ζημιές, οι οποίες έγιναν από τους υπηρέτες του σκότους.

Όλα αυτά είναι σκληρή τροφή και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, να αφομοιωθεί, από εκείνους, οι οποίοι έχουν ανυψώσει την λογική σε θρόνο και την επιστήμη σε βωμό ναού. Τίποτε δεν είναι θετικό στον κόσμο των μορφών. Ένα θεραπευτικό βότανο του δέκατου πέμπτου αιώνα σήμερα δεν έχει τις ίδιες ιδιότητες. Ποιος μπορεί να μας βεβαιώσει ότι η συνταγή της βαρύτητας από την εποχή του Καίσαρα είναι ίδια με σήμερα. Η ευθεία γραμμή είναι η συντομότερη απόσταση μεταξύ δύο σημείων μόνο στην Ευκλείδεια γεωμετρία. Δύο και δύο κάνουν τέσσερα μόνο στην ποσοτική αριθμητική.

Ο ελεύθερος άνθρωπος άρχει πάνω από τις φυλές τα έθνη και τους πολιτισμούς. Αυτός παρουσιάζεται πολλές φορές σε πολιτικά πρόσωπα και το Πνεύμα ξέρει να του ανοίξει όταν χρειάζεται και τα πιο απάτητα και καλά φυλαγμένα παλάτια. Η ιστορία των ανεκδότων, η οποία θα μπορούσε να ονομαστεί αληθινή ιστορία, μας δίνει παραδείγματα, που άνθρωποι «θνητοί», οδηγήθηκαν μπροστά σε πάπες και αυτοκράτορες, για να τους θυμίζουν ξεχασμένες υποχρεώσεις, ή να τους προετοιμάσουν για σπουδαία γεγονότα.

Ο Διδάσκαλος καθοδηγεί τον αγώνα μεταξύ των λαών και όταν δεν μπορεί να αλλάξει έναν πόλεμο με άλλη τιμωρία, τον επιτρέπει, καθώς αυτός εμφανίζεται σαν μέσο σωτηρίας για μια φυλή ή ένα έθνος. Με μια λέξη το πεδίο εξουσίας του και οι δυνάμεις του είναι ευρέα.

Εμείς οι άνθρωποι νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι, όμως ουσιαστικά είμαστε δούλοι των επιθυμιών μας, των παθών μας και των αμαρτιών μας. Ελεύθερος είναι μόνο εκείνος ο οποίος καθοδηγείται στη ζωή του από την δικαιοσύνη και την αρετή και δεν είναι δούλος της αμαρτίας.

Ο Διδάσκαλος κατέχει την απόλυτη αλήθεια κι αυτή διαποτίζει ολόκληρη την ύπαρξη. Η υλη, τα λάθη και οι αλυσίδες είναι η τριάδα του ανθρώπου, που είναι δούλος της αμαρτίας. Το Πνεύμα, η αλήθεια, και τα φτερά είναι η τριάδα του ελεύθερου ανθρώπου στον οποίο κυριαρχεί η Αλήθεια. Για αυτό ο Χριστός λέει: «Η αλήθεια θα σας κάνει ελεύθερους».

Λόγω αυτής της αιτίας ο ελεύθερος άνθρωπος έχει το δικαίωμα να ορίζει τον εαυτό του και τον υπόλοιπο κόσμο. Εάν το βλέμμα του υποχρεώνει κάθε ον να του αποκαλύπτει την καρδιά του, η δύναμή του εμπνέει υποταγή στους πάντες, του δίνει εξουσία και τον ανεβάζει σε κείνο το επίπεδο, στο οποίο αυτός πάντα πρέπει να βρίσκεται. Για αυτόν δεν υπάρχει τίποτε κρυφό. Αυτός μπορεί να γνωρίζει στιγμιαία κάθε τι θελήσει. Κάθε τι που γίνεται στους γνωστούς πλανήτες, μπορεί να το γνωρίζει αν θελήσει. Είναι αρκετό να στρέψει μόνο το βλέμμα του πάνω σε ένα χόρτο, για να γνωρίσει τις ιδιότητες του και τις δυνάμεις του. Μόνο με μια νοητή ερώτησή του, η πέτρα που συμμετέχει στη δημιουργία ενός αγάλματος του ανακοινώνει το όνομα του μάστορα, ο οποίος το λάξεψε και το τοποθέτησε εκεί. Τα υλικά όντα έχουν μια επιγραφή, την οποία μπορεί να διαβάσει μόνο εκείνος, στον οποίο ο ουρανός έχει ανοίξει τα μάτια. Και αποκαλύπτει το μυστικό μόνο σε εκείνον που έχει ανυψωθεί πνευματικά πολύ ψηλά και που ζει στο νόμο της Αγάπης.

Ο ελεύθερος άνθρωπος έχει λάβει το μυστικό κατευθείαν από τα χείλη του Πατέρα, όμως ποτέ σε σχέση με τους άλλους αυτός δεν παίρνει τη θέση του κυρίου. Και ως προς τον Θεό αυτός δεν κάνει κανένα θαύμα και καμία θεραπεία, ούτε παίρνει οποιαδήποτε πρωτοβουλία στην συνηθισμένη ζωή, χωρίς να ζητήσει προηγουμένως την άδεια για αυτό. Η ελευθερία του η οποία περιλαμβάνει τα πνευματικά αποτελέσματα όλων των δικών του προηγουμένων εργασιών, αυτός την έχει εναποθέσει, με μεγίστη ευλάβεια στα χέρια του Κυρίου του και υποχρεώνεται να μην έχει άλλη βούληση εκτός από την δική Του βούληση. Τέτοιος διδάσκαλος μένει πάντα άγνωστος και ταπεινός. Ο στενός κύκλος των ανθρώπων, μεταξύ των οποίων κινείται Αυτός, παρ’ ότι αποκαλύπτει πολλές φορές κάτι από τις ικανότητές του, πάλι δεν μπορεί να Τον κατανοήσει. Αυτός αφήνει να φαίνονται μόνον οι εξωτερικές αντανακλάσεις και όψεις, αλλά κρύβει επιμελώς κάθε τι, που θα μπορούσε να δώσει τη δυνατότητα, να αποκαλυφθούν οι πραγματικές του ιδιότητες και να αναγνωριστεί η δική του η αληθινή ουσία.

Όσο πιο μεγάλος είναι ο άνθρωπος τόσο πιο μεγάλη ανάγκη έχει από σιωπή. Όσο πιο δυνατός είναι αυτός, τόσο περισσότερο η αδελφότητα απαιτεί από αυτόν να σιωπά. Δεν είναι όμως πάντα απαραίτητο αυτό. Το ανάστημα, η ένωση και η σιωπή χαρακτηρίζουν τις σπάνιες καρδιές. Για τους κοινούς θνητούς η απόλυτη αλήθεια είναι ανέκφραστη, η απόλυτη ομορφιά είναι αόρατη, η τελεία αγάπη είναι ανέφικτη. Αυτές τις κατέχει μόνο εκείνος, ο οποίος μπορεί να πει. «Εγώ είμι ο δρόμος, η αλήθεια και η ζωή». Τις κατέχουν, μέσω άμεσης μετάδοσης και οι φίλοι - οι υπηρέτες του Λόγου, που ενώνονται με αυτόν μέσω του νόμου της Αγάπης. Οι άλλοι, δηλαδή οι φιλόσοφοι, οι ηθοποιοί, οι άγιοι, αν και εκλεκτοί, πεθαίνουν στην προσπάθεια, που αυτοί κάνουν, για να δουν την αλήθεια - το πρόσωπο του Πατρός, την ομορφιά - τη μορφή του Κυρίου και την καλοσύνη - τα χέρια του Δημιουργού.

Και αυτός που του έχουν δωριστεί τέτοιες αιώνιες δυνάμεις, ο Διδάσκαλος δρα συνεχώς. Το σώμα του δεν έχει ανάγκη από ξεκούραση, γιατί είναι καθαρό. Μέσω της εκπλήρωσης της βούλησης του Θεού, αυτός συντηρεί την ζωή του. Η καρδιά του δεν ποθεί τίποτα άλλο εκτός από το να δουλεύει για να βοηθά, αυτός έχει εγκαταλείψει εκείνο το βασίλειο με το οποίο δεν μπορούν να συγκριθούν οι γλύκες κανενός παραδείσου. Και γιατί να σταματήσει αυτός; Ο διδάσκαλος ζει σε έναν τέτοιο υπερφυσικό μέρος, που τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί στο φως. Όπου οι δυνάμεις αναπτύσσονται μαζί με την χρησιμοποίησή τους. Όπου τα όντα ανυψώνονται συνεχώς και τελειοποιούνται αδιάκοπα.

«Αιώνια ζωή». Αυτές οι δύο λέξεις περιέχουν μέσα τους πολλά πράγματα. Αυτό σημαίνει ότι η ζωή είναι συνεχής διαδικασία, στην οποία η πνευματικότητα και η δύναμη δεν συναντούν ποτέ εμπόδιο, όπου όλα τα όντα σκέφτονται μόνο να βοηθούν τους άλλους, να αναπτύσσονται πνευματικά και που δεν έχουν άλλη φροντίδα, εκτός του να βοηθήσουν και να κάνουν τους άλλους ευτυχισμένους. Η ζωή αυτών των ανθρώπων, η αρχή η τροφή και το τέλος, έχουν μια και μοναδική ουσία - την Αγάπη. Η ζωή όπου κάθε δόνηση είναι θυσία και κάθε θυσία - μεγάλη ευτυχία. Ζωή στην οποία όλοι όσοι συμμετέχουν ανυψώνονται ταυτόχρονα με συνεχή κίνηση, με την πεποίθηση ότι μπαίνουν σε μια ατμόσφαιρα, όλο και περισσότερα ζωογόνα.

Αυτή είναι η κατάσταση της ψυχής του ελεύθερου ανθρώπου. Αυτός φυλάσσει βαθιά μέσα στην καρδιά του την καθαρή αίσθηση του Ουρανού. Αυτός ο άνθρωπος δρα έξω από τον χρόνο, τον τόπο και τις συνθήκες, εκπέμπει φως πολύ μακρύτερα από τα όρια της δημιουργίας. Οι φυσικοί νόμοι δεν τον αγγίζουν ούτε αυτόν ούτε αυτό που πηγάζει από την δική του φλογερή καρδιά. Αυτό που κάνει αυτός δεν γράφεται στο βιβλίο της μοίρας. Οι πράξεις του δεν υπολογίζονται στο σύμπαν, είναι μόνον από ελεημοσύνη και μεγαλοψυχία. Η Δικαιοσύνη δεν ανακατεύεται στις υποθέσεις του, γιατί δεν θίγεται. Ο Θείος άνθρωπος διευθετεί τις υποθέσεις έτσι ώστε, όταν παίρνει το βάρος από έναν, να μην επιβαρύνει με αυτό κάποιον άλλο. Συχνά αυτός ο ίδιος επιφορτίζεται με αυτό.

Ο Διδάσκαλος μπορεί τέλος να γράφει και στο βιβλίο της ζωής, αυτός μπορεί να αλλάζει το ατομικό και το ομαδικό κάρμα (μοίρα). Πολλές φορές αυτός εφαρμόζει θαυματουργικές ικανότητες, όπως αναφέρει ο Χριστός. «Από εκείνους, που δεν έχουν θα παρθεί αυτό, το οποίο έχουν». Εδώ υπονοούνται τα αχρησιμοποίητα ταλέντα. Σε κάποιους στην πραγματικότητα ο Ουρανός δίνει φως, ειδικές ικανότητες, περισσότερη εξυπνάδα και αυτοί δεν την χρησιμοποιούν η εάν τη χρησιμοποιούν, το κάνουν, για να καταπιέσουν τους γείτονές τους, τους φίλους τους, να δοξαστούν, σάμπως αυτές τις ικανότητες τις έχουν αποκτήσει μόνοι τους μέσω των δικών τους προσπαθειών. Για αυτούς έρχεται η ημέρα, που ο Ουρανός, μέσω ενός απεσταλμένου, τους στερεί αυτά τα δώρα, τα οποία τα χρησιμοποίησαν μόνο με την δική τους υπερηφάνεια και δίνονται σε άλλους, που είναι ταπεινοί εργάτες, για να τα χρησιμοποιήσουν για το φως για το καλό για την ανθρωπότητα και με αυτό τον τρόπο να επιφέρουν αποδοχή και δόξα στον Ουρανό.

Όταν σε κάποιο λαό κατεβεί ένας τέτοιος διδάσκαλος αυτός συναντιέται με ένα μικρό αριθμό ανθρώπων. Και μεταξύ εκείνων που γνωρίζονται με αυτόν υπάρχουν κάποιοι, οι οποίοι δεν βλέπουν και δεν παρατηρούν σε αυτόν τίποτε ασυνήθιστο. Αυτοί είναι αδρανείς, ψυχικά έχουν μείνει πίσω και το θείο αίσθημα κοιμάται μέσα τους. Άλλοι καταφέρνουν να ανακαλύψουν κάτι σε αυτόν, όμως επειδή είναι δούλοι των δικών τους παθών, και η δική του καθαρή ζωή είναι ένα είδος ξεσκεπάσματος της δική τους συμπεριφοράς, αυτοί αρχίζουν να τον ζηλεύουν και να τον διώκουν.

Κάποιοι τρίτοι ανακαλύπτουν κάτι μυστηριακό σε αυτόν, αλλά αυτοί είναι τεμπέληδες, ξεκουράζονται και δεν θέλουν να σηκωθούν, ούτε πάλι να ανοίξουν τα μάτια τους.

Κάποια τέταρτη κατηγορία βλέπουν αυτό το φως, όμως όχι στην αληθινή του οντότητα, και τον δέχονται σαν μάγο, σαν υπνωτιστή, σαν μύστη, σύμφωνα με τις επιστήμες, που αυτοί ακολούθησαν η σύμφωνα με τον χαρακτήρα του δικού τους νου.

Και μόνο μια πολύ μικρή κατηγορία βλέπει, αισθάνεται σε αυτόν κάτι ασυνήθιστο, τον μελετάει, μπαίνει στον δρόμο του μέσω των ασκήσεων και των αρετών και τελικά καταφέρνει να ανακαλύψει κάτι από την δική του αληθινή ουσία. Αυτοί είναι πράγματι οι μαθητές, που μια μέρα θα γίνουν δικοί του συνεργάτες.

Οι αδιάφοροι οι αναποφάσιστοι, ακόμα και οι αντίπαλοι δεν είναι οι πιο ένοχοι. Πιο ένοχοι είναι οι τεμπέληδες, οι οποίοι αμαρτάνουν περισσότερο, γιατί αρνούνται να δουλέψουν. Είναι βαριά η υποχρέωση, που αυτοί αναλαμβάνουν και είναι επίπονη η εκπλήρωση της.

Όμως ο Διδάσκαλος είναι υπομονετικός, η αιωνιότητα είναι μπροστά του. Αυτός ξέρει ότι κατά παράκλησή του ο Πατέρας θα συνεχίσει την διατήρηση της δημιουργίας, για να δώσει τη δυνατότητα σε ένα από τα απολεσθέντα παιδιά του να μετανοήσει και να επιστρέψει. Αυτός κατεβαίνει εθελοντικά στον άδη, χωρίς να δίνει σημασία στα μαρτύρια, για να αναζητήσει το χαμένο πρόβατο. Αυτός θα προτιμούσε να ενσαρκωθεί, παρά να αφήσει να ξεπέσει και το παραμικρό των δημιουργημάτων.

Ας χρησιμοποιήσουμε τη βοήθεια, που συναντάμε στον δικό μας δρόμο κι αν όλοι οι αδελφοί μας πρέπει να σωθούν, ας μην γινόμαστε αιτία για να εμποδιστεί η ευτυχία κανενός από αυτούς.

Όταν εμφανιστεί ένας Διδάσκαλος, αυτός ανυψώνεται σαν ήλιος στην καρδιά του μαθητή. Όλα τα σύννεφα μέσα του διαλύονται και νέο φως τον φωτίζει. Τότε ο άνθρωπος ξεχνάει όλες τις πίκρες, τις απογοητεύσεις και τις ανησυχίες. Η φτωχή και αδύνατη καρδιά ανυψώνεται προς τα φωτεινά τοπία, πάνω στα οποία η σιωπηλή αντανάκλαση της αιωνιότητας αποκαλύπτει την δύναμή της. Τίποτε δεν σκιάζει την φύση, όλα είναι σε συμφωνία υπάρχει θαυμασμός, σεβασμός και αγάπη.

Κανένας μαθητής δεν μπορεί να μπει στον ουρανό έως ότου δεν συναντήσει για δεύτερη φορά τον άνθρωπο, ο οποίος του έδωσε να δοκιμάσει στην Γή αυτό το πρωταρχικό νέκταρ της Θεότητας. Αυτός ο Μέγας διδάσκαλος με τα δικά του θεία χέρια θα ποτίσει τον μαθητή με το ζωντανό νερό της βάφτισης του Πνεύματος. Αυτός πράγματι θα τον πλύνει από τις βαριές κηλίδες του κακού. Αυτός θα βγάλει και θα ξεριζώσει αυτή την καρδιά από την προσωρινή ενσάρκωση, και θα την μεταφυτεύσει στη μόνιμη, στην αιώνια στον Λόγο. Αυτός θα παρουσιάσει αυτή την καθαρή καρδιά στον ίδιο τον Λόγο, του Χριστού, για να δεχθεί το στεφάνι των εκλεκτών, γιατί Αυτός τον υπερασπίστηκε σε κάθε δίκη, τον συγχώρησε και κατάθεσε για αυτόν ταπεινά στον Ύψιστο Δικαστή.

Δεν υπάρχουν λόγια, που να περιγράφουν τη μεθυστική ζωντάνια που αισθάνεται ο μαθητής σε αυτή την ψυχική κατάσταση. Η μουσική μας δεν είναι σε θέση να εκφράσει την γλυκύτητα από αυτή την απερίγραπτη ένωση των μελωδιών. Μόνο η σιωπή μπορεί να αποτυπώσει σωστά αυτά τα μυστήρια, συνεισφέροντας στην εκδήλωση του υπεράνθρωπου μέσα μας, για το ανείπωτο, το υπερφυσικό, διότι αυτό παρουσιάζει, αποκαλύπτει στην καρδιά μας εκείνο, το οποίο οι λέξεις σκιάζουν και καλύπτουν. Διότι μόνον εις την δική του σιωπή ανάβει ο άσβεστος πόθος του Ουρανού.

Εκείνοι από τους μαθητές του μυστικισμού, οι οποίοι έχουν αρχίσει να μελετούν τα μυστήρια, ας διαλογιστούν τις σκηνές της σιωπής και μέσω της σιωπής. Και τα αυτιά τους θα μπορέσουν να πιάσουν εκείνο, το οποίο δεν επιτρέπεται να αποκαλυφθεί και θα κατανοήσουν, ότι η ανθρώπινη γλώσσα δεν είναι σε θέση να μεταφέρει τις σιωπηλές λέξεις του Λόγου.

Το πιο αληθινό σημάδι, με το οποίο ο μαθητής αναγνωρίζει τον αληθινό του Διδάσκαλο, είναι ένα εσωτερικό συναίσθημα, το οποίο είναι πολύ πιο ισχυρό από όλες εκείνες τις αμφισβητήσεις του νου. Ο μαθητής βλέπει ότι κάθε τι, τόσο την προσωπικότητα του Ουρανίου απεσταλμένου, όσο και στις πράξεις του είναι υπερφυσικό.

Εξάλλου ο Διδάσκαλος ζει παρόμοια με όλους τους ανθρώπους και μόνον ως προς την διδασκαλία του εκδηλώνεται σαν Υιός Θεού. Αυτός διδάσκει και διηγείται αυτό, το οποίο ο ίδιος έχει δοκιμάσει και ξέρει και γι αυτό είμαι κατηγορηματικός σε όλα. Η Θειότητα του Χριστού, η Ανάσταση του, η ευσπλαχνία του, το αόρατο σύμπαν, δεν είναι πράγματα πίστης ή απλές διαπιστώσεις, όπως είναι για μας. Όλα αυτά τα πράγματα γι αυτόν είναι πραγματικά γεγονότα, γιατί τα δοκίμασε. Η Αδελφική αγάπη γι αυτόν είναι ανώτερη από όλες τις μυήσεις και από όλες τις εθελοντικές δοκιμασίες. Αυτός εμφανίζεται σαν απεσταλμένος του Ουρανού διότι σαν τον πραγματικό πάστορα, πάντα «μπαίνει από την πόρτα». Δεν υπάρχει τίποτε ασυνήθιστο στον τρόπο της δράσης του. Αυτός δεν απαιτεί καμιά υπόσχεση, κανένα όρκο από τους μαθητές του. Δεν απαιτεί τίποτε το οποίο να καταλύει τα έθιμα, την τάξη η τους νόμους, τίποτε πρόωρο, βιαστικό, φανατικό. Δεν αναζητά απόψεις που να τον υπερασπίζονται, ούτε διαφημίσεις και ποτέ δεν παραβιάζει την κοινωνική τάξη. Να βλέπεις, να ξέρεις, ότι τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί στη δική του βούληση και παρόλα αυτά να περιμένει σιωπηλά την φυσική εξέλιξη της ζωής, που του δίνει τη δυνατότητα να δρα με σύνεση. Αυτό είναι ένα μάθημα από την πρακτική Σοφία σε σχέση με την δική μας ανυπομονησία και την βιασύνη μας.

Ας γνωρίζουμε καλά, ότι ο αληθινός διδάσκαλος πάντα μπαίνει από την πόρτα και ποτέ δεν περνάει από το φράχτη της μάντρας. Ο Διδάσκαλος δεν βαδίζει μπροστά μας, αυτός μας συνοδεύει. Η δίκη του εξοχότητα μειώνεται στο δικό μας επίπεδο, γιατί μας αγαπά. Αυτός βαδίζει μαζί μας. Μιλάει σε καθέναν στη δική του γλώσσα. Πολλές φορές αυτός λέει: Αγαπάτε τον πλησίον σας και για παράδειγμα διηγείται κάτι ανθρώπινο που υπάρχει μέσα του. Δουλέψτε - λέει αυτός, γιατί ο ίδιος δουλεύει ακούραστα και ασταμάτητα. Να υποφέρετε τα μαρτύρια - λέει αυτός, γιατί ο ίδιος υποφέρει χωρίς να αγκομαχεί όλους τους πόνους της ψυχής και του σώματος. Όταν τον κυνηγούν αυτός δεν αμύνεται επιτιθέμενος στους αντιπάλους του, όπως κάνουμε εμείς οι θνητοί. Στους διωγμούς των αντιπάλων του αυτός απαντά με υλικές ευεργεσίες η δωρίζει ζωή στα παιδιά τους. Αυτός απαντά πάντα με καλό απέναντι στο κακό, που του προξενούν.

Όλους όσους μια εσωτερική φωνή, ένα εσωτερικό συναίσθημα τους καλεί προς την αναζήτηση της αλήθειας, ο Διδάσκαλος τους γνωρίζει. Από πολύ καιρό Αυτός τους παρακολουθεί, όπως παρακολουθεί κι εκείνους, των οποίων τα μάτια είναι ακόμα κλειστά, όμως θα έρθει και γι αυτούς η σειρά, ίσως λίγο αργότερα. Για κάθε άνθρωπο θα έρθει η ευλογημένη μέρα, που θα συναντηθεί στο φυσικό επίπεδο με το δικό του Διδάσκαλο. Μια μέρα μοναδική, αξέχαστη μεταξύ εκατομμυρίων ημερών. Και τη στιγμή, που αυτά τα δύο όντα θα συναντηθούν θα ανταλλάξουν την πρώτη αποφασιστική μάτια, μέσω της οποίας θα αλληλο-αναγνωριστούν, σύμφωνα με τις δικές τους αρετές της αποδοχής και της ευγνωμοσύνης, εκείνη τη στιγμή ολόκληρο το σύμπαν σιωπά και από το βάθος της αβύσσου μέχρι τον θρόνο του Θεού, όλα τα όντα σταματάνε για μια στιγμή να ανασαίνουν, γιατί «ένα χαμένο πρόβατο βρέθηκε και σώθηκε». - Τώρα μπορούμε και εμείς να επιταχύνουμε αυτή τη στιγμή, επειδή έχει γραφτεί στο βιβλίο της μοίρας; - Ναι, μπορούμε. Μετά το Χριστό, η καλοσύνη αντικαθιστά, συμπληρώνει την Δικαιοσύνη.

Ο Ουρανός θα αλλάξει τη δική του ποινή όταν εμείς κάνουμε και την παραμικρή προσπάθεια να μετανοήσουμε. Μόνο μια λέξη συγκεντρώνει όλο το νόμο και όλη τη ζωή. Αυτή λέξη είναι: Αγαπάτε ο ένας τον άλλον και σεις τα επιταχύνεται αυτή την Θεία συνάντηση. Αγαπάτε ο ένας τον άλλον και σεις θα επιταχύνεται αυτή την Θεία συνάντηση των αδελφών σας. Αγαπάτε ο ένας τον άλλον και εσείς θα ελαφρύνεται εν μέρει την αποστολή αυτού του Άγνωστου Ανθρώπου, ο οποίος πετάει προς τις καρδιές μάς στο βάθος του χώρου, από πολλούς αιώνες, για να μας θεραπεύσει, να μας αναζωογονήσει και να μας αναγεννήσει πνευματικά.

Ευλογημένοι είναι οι λαοί, που απολαμβάνουν τέτοιους ουράνιους απεσταλμένους!

Ολους, όσους μια εσωτερική φωνή, ένα εσωτερικό συναίσθημα τους καλεί προς την αναζήτηση της αλήθειας, ο Διδάσκαλος τους γνωρίζει.

Για κάθε άνθρωπο θα έρθει η ευλογημένη μέρα, που θα συναντηθεί στο φυσικό επίπεδο με το δικό του Διδάσκαλο.

Αγαπάτε ο ένας τον άλλον και σεις τα επιταχύνεται αυτή την Θεία συνάντηση.

Σεδιρ

Σοφια 1992